Piwo okiem dietetyka – wartość zdrowotna, odżywcza i kaloryczna. Jakie piwo wybierać? Przewodnik dietetyka po piwnym świecie

254
Rate this post

Piwo to jeden z najstarszych napojów fermentowanych świata. Podstawowe surowce wykorzystywane w produkcji piwa to słód zbożowy (najczęściej jęczmienny), chmiel, drożdże i woda. Zasadniczy proces warzenia piwa odbywa się w browarze i składa się z przygotowania brzeczki piwnej, fermentacji, leżakowania, filtracji i rozlewu (ewentualnie także pasteryzacji).

Jakie są rodzaje piwa?

Rodzaje piwa można podzielić ze względu na surowiec podstawowy, zawartość ekstraktu, rodzaj fermentacji i region pochodzenia. Pod uwagę rodzaj surowca piwo dzieli się na jęczmienne, ryżowe, pszenne i piwo z innych surowców węglowodanowych.

Pod względem zawartości ekstraktu piwo klasyfikuje się jako:

– lekkie (light), o nominalnej zawartości ekstraktu do 10 %. Są to piwa jasne oraz ciemne dolnej i górnej fermentacji.

– pełne (full), o nominalnej zawartości ekstraktu wynoszącej 10-15%.

– mocne (strong), o nominalnej zawartości ekstraktu ponad 15%. Do tej grupy należą piwa typu ale, stout, porter.

 

Właściwości zdrowotne i odżywcze piwa:

Piwo to dobre źródło witamin z grupy B. W tym napoju znaleźć można ryboflawinę (B2), niacynę (B3), kwas pantotenowy (B5), pirydoksynę (B6), kwas foliowy (B9) i kobalaminę (B12). Piwo zawiera niewielkie ilości żelaza, krzemu, fosforu i potasu. Na zawartość składników mineralnych wpływa rodzaj wybranego ziarna, chmielu, wody i drożdży. Składniki mineralne mogą też wpływać na sam proces warzenia piwa, bo poszczególne gatunki piwa są wytwarzane z wody w odpowiedniej twardości.

Jak spożywanie piwa wpływa na zdrowie?

Piwo ma dość wysoki potencjał antyoksydacyjny. Dodatkowo, w piwie obecne są β-glukany oraz polifenole- antocyjanogeny, katechiny, kwasy fenolowe i flawonole. Polifenole pochodzą ze słodu i chmielu.

Piwo działa moczopędnie. Umiarkowana podaż alkoholu u osób starszych pobudza apetyt i perystaltykę jelit. Kwas krzemowy występujący w piwie wspomaga usuwanie aluminium przez nerki. Związki fenolowe mają działanie przeciwwirusowe.

Zawartość krzemu w piwie sprawia, że ma korzystny wpływ na układ kostny człowieka (chodzi tu oczywiście o umiarkowane spożycie). Z drugiej strony, badania wykazują mniejszą częstotliwość występowania chorób układu krążenia w krajach, w których popularniejsze jest spożywanie wina, niż tam gdzie pije się częściej piwo lub wysokoprocentowe trunki jak wódka.

Spożywanie piwa zawsze niesie ryzyko uzależnienia lub przedawkowania spożycia. Przy częstym spożyciu wzrasta także ryzyko chorób wątroby. Istotną kwestią jest też jego indeks glikemiczny – ponad 100.

Piwo najbardziej ze wszystkich trunków procentowych wzmaga apetyt – szczególnie na niezdrowe, wysokaloryczne i tłuste pokarmy. Jeśli chcesz napić się wartościowego piwa, szukaj piw niefiltrowanych, ciemnych, stosunkowo mocno chmielonych.

Czy można mieć alergię na piwo?

Piwo może wywołać reakcję alergiczną. Znane są przypadki, gdy spożycie piwa skutkowało pokrzywką czy anafilaksją zależną od IgE. A to nie koniec. Nadmierna i częsta konsumpcja piwa jest związana ze zwiększonym ryzykiem rozwoju demencji. Kwasowy charakter piwa zwiększa migrację metali takich jak aluminium. Jeśli puszka jest wykonana ze stopu aluminium o złej jakości, ilość tego metalu w piwie niestety wzrasta.

Kaloryczność:

– Piwo (kufel – 500 ml) to 245 kcal,

– Piwo bezalkoholowe np. Żywiec (kufel – 500 ml) to 95 kcal,

Piwo jako izotonik:

Słyszeliście kiedyś o tym, że piwo to doskonały izotonik, np. po meczu? Albo że piwo eliminuje zakwasy? Jedno i drugie stwierdzenie jest mitem! Każdy wypity litr piwa prowadzi do utraty 1400 ml płynów, a zawartość alkoholu nie sprzyja osiąganiu lepszych wyników sportowych.

Jednak co ciekawe, dobrą alternatywę dla napoju potreningowego stanowić może… piwo bezalkoholowe (najlepiej o zawartości 0,5% alkoholu). A wszystko to za sprawą chmielu lub jęczmienia. Na kilku europejskich maratonach dla biegaczy podaje się na mecie właśnie ten napój.