Anemia hemolityczna to jednostka chorobowa, która bardzo często pojawia się u osób, które w swojej rodzinie zaobserwowały anemię, nawet w innej postaci. Dodatkowo, czynnikiem ryzyka są przebyte choroby wirusowe lub także zarażenia bakteryjne.
Podstawową przyczyna anemii hemolitycznej, z którą mamy do czynienia, jest znaczne skrócenie czasu życia oraz aktywności czerwonych ciałek krwi. Różnica jest znaczna, gdyż normalnie funkcjonujące erytrocyty żyją ok 120 dni, a w przypadku anemii hemolitycznej, czasem nie dożywają nawet dziesięciu. W związku z tym, organizm po prostu nie nadąża z produkcją odpowiedniej ilości ciałek. Dodatkowo, przyczyna może leżeć w wyniku interakcji hemoglobiny z niektórymi lekami, czynnikami zakaźnymi. Może to być także kontakt z przeciwciałami pochodzącymi od matki (wtedy mówimy o konflikcie serologicznym) lub przykładowo w wyniku dostania się do organizmu jadu żmii.
Podstawowe objawy anemii są takie same, jak w przypadku innych jej odmian. Mianowicie chodzi o ogólne osłabienie organizmu, bladość, częste duszności. Dodatkowo: powiększenie organu śledziony, kamica żółciowa czy żółtaczka. Niektóre z objawów możesz rozpoznać samodzielnie, w przypadku innych, konieczna już będzie wizyta u lekarza.
W jaki sposób rozpoznać anemię hemolityczną? Przede wszystkim, należy udać się do lekarza! Zbada on stężenie hemoglobiny we krwi oraz ogólną liczbę czerwonych krwinek. Może także zauważyć, że mają one nieodpowiedni kształt, który zmniejsza możliwość poboru tlenu.
Jeżeli anemia hemolityczna zostanie już zdiagnozowana, konieczne będzie przede wszystkim zlikwidowanie czynnika, który wpływa na znacznie szybszy rozkład krwi w organizmie. Jeżeli choroba ma już przebieg ostry, bądź została późno wykryta, konieczne będą takie zabiegi, jak transfuzja krwi czy usunięcie śledziony.
