Dieta ubogobłonnikowa nie jest dietą, która całkowicie wyklucza ze swojego menu błonnik. Jest podobna do diety „ubogoresztkowej”, jednakże różni się tym, że w kuracji ubogobłonnikowej dozwala się włókna roślinne pod pewnymi zasadami – muszą być odpowiednio przygotowane i w odpowiednich ilościach spożywane. W takim wypadku ilość zawartego błonnika to jedynie 5-10 g na dzień. Posiłki powinny być stosunkowo małe w porównaniu do normalnych oraz dawkowane często, z zachowaniem odpowiednich przerw między nimi. Założenie jest podobne jak przy diecie ubogoresztkowej. Trzeba doprowadzić do zmniejszenia objętości stolca oraz wypróżnień i odciążyć układ pokarmowy.
Kiedy należy zastosować dietę ubogobłonnikową
Pierwszą i podstawową wskazówką, kiedy powinno zacząć się działać w kierunku wdrożenia w życie diety ubogobłonnikowej są zaburzenia czynnościowe przewodu pokarmowego. Czasem występują przypadki, kiedy to właśnie nadchodzi potrzeba zwiększenia podaży błonnika (czyli kontrastowy przypadek), ale dzieje się tak tylko przypadku zaparć. Nie ma jednolitych standardów leczenia zaburzeń czynnościowych przewodu pokarmowego. Dietę ubogobłonnikową przepisuje się również w licznych sytuacjach pośrednich, kiedy wymagają one zastosowania czegoś pośredniego pomiędzy dietą ubogoresztkową, a dietą podstawową, czyli w skrócie odpowiednik diety ubogobłonnikowej. Przy chorobach, w których występują silne biegunki, pokarm przechodzi przez jelita zbyt szybko i zbyt gwałtownie (np. przy zespole jelita drażliwego) – dlatego są to kolejne przypadki, kiedy dieta ta ma swoje pozytywne zastosowanie. Ponadto sprawdzi się po zabiegach chirurgicznych jelita grubego, po diecie bezresztkowej (którą to stosuje się bezpośrednio po operacji), chorobach zapalnych niewymagających diety bezresztkowej, popromiennym zapaleniu okrężnicy i jelita cienkiego, zapaleniu błon śluzowych, kiedy to nie wymagana jest dieta bezresztkowa – podsumowując dieta ubogobłonnikowa jest delikatniejszą wersją tej diety.
Menu w diecie ubogobłonnikowej
Będąc na diecie ubogobłonnikowej trzeba odsunąć od spożywania produkty z dużą ilością tryptofanu. Jest to aminokwas egzogenny, który niekoniecznie może pozytywnie zadziałać na organizm ludzki. Mowa tu o mleku i jego przetworach, białkach jaj, mięsie drobiowym, figach, czekoladzie, kawie czy nasionach strączkowych. Niektóre produkty, które zwiększają ilość masy jelitowej, takie jak: kukurydza, cytrusy, grzyby i groch, również mogą prowadzić do nasilenia niekorzystnych objawów.
Można za to jeść pieczywo pszenne, biały ryż oraz makaron, mięso drobiowe gotowane lub pieczone w folii, galaretki i kisiele czy chudą szynkę. Trzeba pamiętać o nawodnianiu organizmu poprzez picie przegotowanej wody przed lub po jedzeniu, z zachowaniem godzinnego odstępu czasowego.
Osoba decydująca się przejść na dietę ubogą w błonnik musi ograniczyć spożywanie płatków zbożowych, gruboziarnistych kasz, ostrych przypraw, orzechów czy warzyw z błonnikiem. Szczególnie zakazane są – alkohol, kawa, czekolada, kakao, gazowane napoje, miód.
