Coraz popularniejszy jest „przerywany post”. Na czym polega? Kto może go stosować? Dziś kilka słów na ten temat.
Intermittent fasting to po polsku post przerywany.
Klasyczna wersja tego sposobu żywienia opiera się o „okno żywieniowe” – najczęściej w formie 16:8 – czyli przez 16 godzin wstrzymujesz się od posiłku, a w ciągu 8 jesz na co masz ochotę. Teoretycznie w tej diecie nie ma konieczności liczenia kalorii i wartości odżywczej posiłków, w praktyce – wiemy już, że na odchudzanie największy wpływ będzie miał bilans kaloryczny, a najzdrowsza dieta to ta zbilansowana, w której w odpowiednich ilościach występują białka, tłuszcze i węglowodany.
Jak dieta IF wpływa na zdrowie?
Niektóre źródła informują o tym, że dieta IF wpływa korzystnie na redukcję masy ciała, obniża ryzyko występowania cukrzycy typu 2 oraz nowotworów, wpływa pozytywnie na układ sercowo-naczyniowy oraz zdrowie mózgu. Niemieckie Towarzystwo Żywienia (DGE) ostrzega jednak, że przerywany post nie jest odpowiedni do długotrwałej redukcji masy ciała. Nadal brakuje danych naukowych na temat wpływu takiego typu diet na długoterminowe skutki odchudzania się.
Kilka lat temu opisywałam badanie (2018 rok), które dowiodło, że korzyści z prowadzenia przerywanego postu lub diety o obniżonej wartość kalorycznej w celu redukcji masy ciała, są porównywalne, a wyniki opublikowano w „The American Journal of Clinical Nutrition”.
Co sądzicie o diecie IF? A może kiedyś udało się ją Wam stosować?
Dla kogo jest post przerywany?
Intermittent fasting jest dla osób:
-zdrowych,
-z nadciśnieniem i podwyższonym stężeniem cholesterolu,
-zagrożonych ryzykiem rozwoju chorób serca,
-ze zdiagnozowaną insulinoopornością.
Są też inne rodzaje diety IF – jak 5:2 gdzie przez 2 dni ograniczasz się do ok. 500 kcal, a przez 5 dni jesz zgodnie ze swoim apetytem.
