Dla każdego, kto pragnie się zająć głębiej licznego typu dietami, istotna będzie historia. Samo słowo dieta pochodzi z języka greckiego, diaitia, i oznacza sposób życia, szczególnie sposób odżywiania się.
Do końca lat czterdziestych diety nie były układane przez specjalistów, ale tak jak dzisiaj obiecywały szybkie chudnięcie z jednoczesnym spożywaniem dalszym swoich ulubionych potraw. Były one wysokobiałkowe i wysokotłuszczowe, bez węglowodanów i nie dawały praktycznie żadnych efektów.
Lata pięćdziesiąte przyniosły już pewne odmienne spojrzenie na kwestie odchudzania i stosowania diet. Pierwszymi bardziej profesjonalnymi dietami były wtedy między innymi: dieta Penningktona, która zakładała, że można jeść dowolne ilości tłuszczu, z wyłączeniem węglowodanów, a także dieta Hollywood. Stosowana ona była przez E.Taylor, M.Monroe i dawała możliwość zrzucenia 6 kilogramów w ciągu 18 dni. Dawała jednocześnie dużo białka, mało tłuszczu i węglowodanów. Podstawą jej były grapefruity, jajka, steki i zielona sałata.
Lata sześćdziesiąte przyniosły dietę szybkiego spadku wagi według dr Stilmana. Była to dieta wysokobiałkowa i uboga w węglowodany, która dawała możliwość zjadania nieograniczonych ilości jajek, mięsa i ryb, ale zabronione były przetwory mleczne i samo mleko. Jednocześnie zalecane wypijanie około ośmiu szklanek płynów dziennie. Faktycznie spadek masy ciała był znaczny, ale spowodowany odwodnieniem, między innymi z powodu braku węglowodanów. Spadek wagi szacowany był na 2,5-7 kg tygodniowo.
Lata siedemdziesiąte to dieta dr Atkinsa, która zalecała nieograniczone spożywanie białka i tłuszczów z wyłączeniem węglowodanów. Wynikiem był spadek wagi do dziesięciu kilogramów, ale istniały też efekty uboczne, a mianowicie osłabienie organizmu, arytmia serca, kwasica ketonowa, nudności itp. Wtedy też zapoczątkowały się diety płynne i niskokaloryczne, jak na przykład w formie koktajli proteinowych Herbalife czy Slim Fasty.
Lata osiemdziesiąte to wprost burza diet odchudzających. Najczęściej przebojami tego czasu były krótkie diety jednostronne, a więc na przykład ryżowe, spaghetti, owocowe, warzywne, o niskiej kaloryczności, do krótkiego stosowania.
Lata dziewięćdziesiąte z kolei przyniosły strach przez praktycznie każdą dodatkowo spożytą kalorią. Otyłość były wtedy symbolem słabego charakteru, braku dbania o siebie i brakiem osiągania sukcesów życiowych. Prawie wszystkie kobiety odchudzały się, liczyły kalorie. Wtedy też pojawiły się: anoreksja, bulimia, gigantyczna otyłość, zaburzenia w odżywianiu na tle psychicznym.
Z kolei czasy obecne przyniosły zracjonalizowane stosowanie diet, konsultacje ze specjalistami, indywidualne dopasowywanie diet, regulacja spadku masy ciała, dbanie o pełnowartościowość stosowanych diet z jednoczesnym otrzymywaniem zamierzonych skutków.
