Znane już od starożytności, uznawane niegdyś za wręcz święte warzywa. Przywędrowały do Europy z krajów orientu.
Na straganie,w sklepie, charakterystyczne dla szparagów, jest wiązanie ich w pęczki. Są to młode pędy szparagów- zbierane w odpowiednim momencie, gdy „główka” pędu zaczyna się rozwijać. Odpowiedni zbiór, decyduje o ich delikatności smakowej.
Szparagi są bardzo mało kaloryczne, cecha ta, z pewnością decyduje o tym, że doskonale nadają się one na odchudzanie. Dodatkowym atutem jest niestrawny błonnik- pobudzający perystaltykę jelit. Jednak aby te cechy zachować, szparagi powinno się jeść bez żadnych dodatków, tym bardziej tłuszczów. Szparagi nie zawierają tez wielu węglowodanów, mogą je spożywać osoby cierpiące na cukrzycę. Przyśpieszają wydalanie z organizmu wody, tym samym przyczyniają się do odtruwania go.
W medycynie roślina ta jest zalecana w schorzeniach nerek- wykazuje działanie moczopędne.
Oto co zawierają odchudzające szparagi : saponiny, cholina ( dobrze wpływa na układ nerwowy), asparagina, arginina, proteiny, cukry, flawony, kwasy ( m.in. bursztynowy), witaminy, makro i mikroelementy (zawiera bardzo rzadki , krwiotwórczy arsen), olejki eteryczne i inne.
Jak gotować szparagi?
od dolnej części do wierzchołka cienko obrać, zawiązać w pęczki, włożyć pionowo do garnka, główkami w górę, przykryć.Ważne jest ułożenie pęczka szparagów w wodzie, gdyż dolne części, gotują się dłużej.
